Función sintáctica sobre a que recae a acción do verbo e que se emprega para completar o significado dos verbos transitivos.
Parte da oración formada por unha frase verbal na cal o verbo funciona como núcleo.
Indica quen realiza, causa ou padece a acción do verbo. Concorda en xénero e número co verbo.
Complementa ou modifica a acción verbal expresando o lugar, tempo, cantidade, compañía, etc. Responde ás preguntas cando? onde? canto? como? etc.
Indica o beneficiario ou destinatario da acción verbal. Cando non é un pronome persoal vai introducido por a ou para.
Complemento que aparece cos verbos copulativos ser, estar, parecer, semellar.
Indica quen ou que realiza a acción expresada polo verbo nas oracións pasivas.
Complemento directo
Complemento axente
Suxeito
Predicado
Atributo
Complemento circunstancial
Complemento indirecto
